aangebrand, mijn nek is aangebrand
Gisteren was het ‘lentewerkdag’ op de leefschool. Er werd afgesproken ‘vanaf’ 13.30u. zoals dat heet bij leefschoolmensen, behalve voor 4 tuinkabouters. De kleine piramide op de speelplaats van de kleuters was dringend aan vervanging toe dus was het voor hen verzamelen geblazen om 8.30u. Gelukkig was er een stralend zonnetje van de partij en waren de andere drie pinnemutsen ook goed geluimd en vrij van ochtendhumeur. Er werd stevig doorgeklust en tegen de middag was de oude piramide al lang geschiedenis en stond de ‘ruwbouw’ van de nieuwe te pronken op zijn plaats. Toch duurde het nog tot ’s avonds voor alles bijna klaar was [kabouter klus had zich even misrekend bij de bestelling van het hout zodat we net één lat tekort kwamen].
Tijdens de koffiepauze merkte E. op dat ik al lichtjes rood aanliep. Ze probeerde me nog te verleiden met een ‘smeerselken’, maar daar heb ik het niet zo voor. Wist ik veel dat ze me daar ook een ontspannende massage bij wou verkopen [en ik die dacht dat koppelverkoop nog steeds niet mocht in België]. Dus deden we nog maar een paar uur lustig ‘onbeschermd’ verder.
’s Avonds, bij de welverdiende douche, piekte het toch een beetje, vooral in de nek. Marijke heeft er dan maar een halve bus aftersun over uitgekiept. Ik denk er nu ernstig over na om na het baardexperiment te starten met een nektapijt.
Iemand bezwaar?