Het was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens ‘gerommelmarkt’ had, maar vandaag is het nog eens gelukt. Op het programma stond het zichzelf tot grootste rommelmarkt van België uitgeroepen Welle. Wellicht is het het Aalsterse voorstedelijke dorp na de winst in ‘Mijn restaurant’ een beetje naar het hoofd gestegen. Of ze zijn nog nooit naar de rommelmarkt tijdens Kaaikes kermis in Eeklo geweest.

Als ze dan toch de grootste willen zijn enkele tips:

• als je de bezoekers verplicht gebruik te maken van aan de rand gelegen parkings, zorg er dan voor dat
  • ze gratis zijn (neem eens een voorbeeld aan bijvoorbeeld Grammene waar er zelfs gratis pendelbusjes worden ingelegd)
  • er een duidelijk doorstroming kan zijn voor op- en afrijdende voertuigen
  • je bezoekers en deelnemers niet samen in dezelfde stroom steekt waardoor een ritje van amper 1km meer dan een half uur duurt
• als je inwoners laat deelnemen, waar ik overigens niks op tegen heb, zorg er dan wel voor dat je er meer dan 2 in een hele straat vindt (zo is het niet moeilijk om tot een parcours te komen van meer dan 10km)
• verbied in ’s hemelsnaam die fietsen, zo’n trapper tegen je schenen van tijd tot tijd doet echt geen deugd
• nog specifieker: verbied wielertoeristen, ik zweer het je, 3 groepen vonden het nodig de grootste rommelmarkt van Europa met hun bezoek te vereren
• sta elektrische rollators enkel toe mits geldig medisch attest
• voorzie meer dan  2 openbare toiletten, zo voorkom je rijen nog langer dan bij de start van de solden
• verplicht iedere handelaar die voeding verkoopt om op zijn stand een vuilnisbak te plaatsen, dan is de kans dat je in een achteloos weggeworpen pak friet met stoverijsaus en mayonaise trapt (was gelukkig niet zelf het slachtoffer)

Voor de rest:

• het was heet, maar dat straalt positief af op de mensen (toch zeker in de voormiddag)
• het was een zeer rare markt, een soort samenraapsel van verschillende types:
  • in de straten in en vlak rond het centrum een mix van bewoners en ‘professionals’ , met de daarbij horende ‘marchandise’
  • in de straten daaromheen nog vaak bewoners, maar ook mensen uit de naburige dorpen met als hoofdproduct zolder, kelder en tuinhuisopkuisdingen, mijn lievelingssnuisterijen
  • verspreid over deze delen van het parcours vond je ook een paar ‘mijn nonkel is net gestopt met zijn atelier en ik mocht alles aan de man brengen’ en ‘mijn boekhouder verplicht me m’n overstocks nu toch eens ten gelde te maken’; soms tegen woekerprijzen, soms waren er slagen te doen
  • in de nieuwe straten en wijken: om de vijf huizen een biertent op een oprit en in de voortuin plastieken prullen: te mijden dus, tenzij je een doctoraat schrijft over lokale radio’s, want die schallen daar oorverdovend door de boxen (in elke straat zit wel een feesten-dj die zijn diensten aanbood)
  • de lokale zwarte bevolking was zeer kooplustig en ze lijken zeer goed ingeburgerd
  • die aalstenaars verstaan die ollanders echt niet, een tolk voor simultaanvertaling die je kan oproepen zoals de belbus zou een optie kunnen zijn

En de buit?

• kladschriftjes en kladblokken (van dienen overstock)
• lichte transparante en zware auberginekleurige glazen kerstbollen
• een groene fez (zoals Tommy Cooper of Gunter Lamoot tijdens zijn Veronique sketches)
• en klos ruw touw
• een hoop houten ringen met belletjes aan
• 2 puzzels van 36 stukken van djeco, bijna niet mee gespeeld, aan een tiende van de nieuwprijs
• 6 oude St. Sixtus glazen, inclusief jaren oud stof
• een aantal lederen veters waarvan er een samen met een koperen klokje werd omgetoverd tot roomservice-voor-ziek-kindje-belletje
• nog wat ander klein grut

Nog ter verdediging: ik mag eigenlijk niks meer meebrengen wegens overvolle kasten en zolders, maar ja, met lege handen thuiskomen is natuurlijk ook een beetje onnozel.

En u, waar komt u mee thuis na een rommelrooftocht?