Enkele jaren geleden ontleenden we eens uit de plaatselijke bib ‘Tomte Tummetot’, een hartverwarmend winters boek van Astrid Lindgren over een  huiskabouter die ’s nachts over de bewoners op een boerenerf waakt. Ik herinner me vooral de feeërieke sfeer en de mooie tekeningen. Besneeuwde, weidse landschappen, bossen, enkele boerderijen en een heldere maan, ja, zo stel ik me Zweden in de winter voor. Ik geef toe, bij momenten ben ik een nostalgische ziel.

Groot was mijn verbazing toen bleek dat ze dat boek nu helemaal niet meer hebben in de bib. Weg uit de catalogus! Misschien in de kelder gezet of voor een appel en een ei verkocht? Het mag dan ook niet verwonderen dat Lena onder de kerstboom ‘Tomte en de vos’ vond, een tweede boek over diezelfde huiskabouter. Daarin wandelt Mikkel de vos verlekkerd naar het kippenhok, maar dan heeft hij buiten Tomte gerekend. Door zijn granenpap met de vos te delen, redt hij de kippen van een gewisse dood. Een heel eenvoudig en lief verhaal, dat nog steeds aanspreekt, ook al dateert de eerste uitgave van 1967. Sommige kinderboeken zijn gewoon tijdloos of ben ik nu ouderwets?

Een ander mooi winterboek dat onlangs meekwam uit de bib is ‘Meneer eekhoorn en de eerste sneeuw’ van een Sebastian Meschenmoser. Daarin wil de eekhoorn niet beginnen aan zijn winterslaap vooraleer hij de eerste sneeuw gezien heeft. Samen met de beer en de egel wacht hij ongeduldig op die eerste vlok, ook al weet hij van anderen alleen dat die nat, koud en wit zal zijn. Maar de winter laat op zich wachten… Vrij natuurgetrouwe tekeningen, weinig tekst en veel ruimte voor fantasie maken hiervan een origineel winters boek. Om knus bij een warm vuur voor te lezen.