Geen nood, zelfs na – dag op dag – 16 jaar samen met Marijke voel ik geen nood om naast de pot te pissen. En toch is er een nieuwe liefde in m’n leven. Ik verklaar me even nader.

Het is inmiddels drie jaar geleden dat Cas startte met z’n lessen bij de Circusplaneet. Hij vroeg er in der tijd zelf naar en het was makkelijk in te passen in het schoolschema: op vrijdag na de les op wandelafstand van de school. Mijn taak bestond er toen uit hem af en toe op te pikken aan het eind van de les en vrolijk foto’s te maken van hun eind-showke. Die zomer liep Cas ook voor het eerst mee met de circusplaneet in de openingsstoet van de Gentse Feesten.

Het jaar erop waren er al twee circus-tisten in de familie. Omdat de circusplaneet toen 15 jaar bestond werd er een groots opgezet spektakel bedacht met een optreden in de grote zaal van het NTGent. Hiervoor zochten ze wat bereidwillige ouders om logistiek een en ander in vlotte banen te leiden. Ik gaf me op als “loopjongen” en toen werd al duidelijk dat de groep vrijwilligers wel een toffe bende was. Bij de circusplaneet gaat het immers niet om ‘de beste’ willen zijn, of om de meeste trucjes kunnen. Hier vind je geen competitiedrang of strevertjesgedrag. Alles verloopt er in een zeer gemoedelijke sfeer waardoor ruimte gecreëerd wordt om zelf je weg te zoeken in het aanbod, maar dan wel onder begeleiding van een superteam.

Vorig jaar zat de helft van ons gezin van tijd tot tijd in een les van de circusplaneet. Weliswaar verspreid over 2 dagen en 2 locaties. Marthe en Lena volgden les in Merelbeke op dinsdag en Cas ging op maandagavond naar Gent. Ik combineerde zijn les met ‘commiskes’ in de Colruyt en Bioplanet en, als er nog wat tijd over was, met wat kletsen met de andere ophaalouders.

Ondertussen had ik me ook wat verdiept in wat het ‘circus’ te bieden had. Ik gruwel eigenlijk van ‘circus’ zoals ik dat kende van in m’n kindertijd. De geur van zoogdierderivaten in vochtige tochtige tenten, flauwe clowns en saaie dieren. Gelukkig heb ik het hier over een heel ander soort circus. De leeuwen en lama’s zijn vervangen door diabolo’s, flowersticks, tonnen, kegels en eenwielers en de verlepte circusdirecteur door jonge enthousiaste gasten. We gingen naar voorstellingen van het jeugdcircusfestival tijdens de Gentse feesten, zagen leuke acts op Brouwsels op Straat in Eke en ontdekten ook CirkAalst. Groepen als Zinzi en Evertjan, Katleen Ravoet, Cie Ea Eo, Compagnie Azeïn, Cie circ’ombelico leerden ons hoe schoon het hedendaagse circus wel kan zijn. Ik hoop jullie in de toekomst dan af toe ook te kunnen laten meegenieten van die schoonheid door jullie een verslagje voor te schotelen van zaken die we zagen. Ik heb alvast een nieuwe rubriek aangemaakt: circzaken.

Toen de circusplaneet op zoek was naar ‘leerlingen’ èn ouders voor hun act tijdens de openingsstoet van de Gentse feesten dit jaar aarzelde ik niet en we hebben ons met z’n vieren aangemeld voor de eerste repetitie. Onder deskundige leiding van Vicki leerden we onze eerste knepen van het piramidebouwen. Na een maand van intensieve training zagen we ons niveau zienderogen stijgen. Versta hieronder dat we gezwind met iemand in onze nek wandelden en we simpele piramides in een vlot tempo konden opbouwen en veilig weer afbreken.

De openingsstoet werd een succes en al gauw begon het te kriebelen om daar toch nog iets verder mee te doen. Blij als een jong hondje was ik dan ook toen eind deze zomer een mailtje in m’n inbox zat waarin gepolst werd naar een verderzetting van de repetities tijdens de rest van het jaar. Zo zullen we dus vanaf nu elke laatste zondagochtend van de maand te vinden zijn in het oude turnzaaltje van de circusplaneet om zo volgend jaar nog spectaculairder uit de hoek te kunnen komen tijdens de stoet.