wolwalhalla
In de herfstvakantie gaan de kinderen meestal een dagje of twee bij opa en oma logeren. Marthe en Lena mochten deze keer ook even van nonkel Peters goede zorgen genieten, dus een dag voor ons tweetjes lag in het verschiet. We zetten dinsdag onze vooroordelen over Antwerpen dan ook opzij en brachten een bezoekje aan twee winkels die al lang op mijn verlanglijstje stonden. Geert liet zich gewillig meetronen naar Mandragora en Julija’s shop en kwam [oef!] even enthousiast buiten als mij.
Mandragora ligt in de schaduw van het Museum voor Schone Kunsten en was wat kleiner dan verwacht. Maar twee kamers propvol natuurkledij, mooi houten speelgoed en een selectie boeken, meer moet dat niet zijn, echt een winkel naar mijn hart. We kwamen ogen tekort. De vriendelijke zaakvoerster liet ons rustig kijken, passen, wikken en wegen en had aan ons een goede klant.
We vervolgden onze weg naar de opengebroken nationalestraat, naar Julija’s shop, een hippe stoffen- en wolwinkel. Geert had zijn twijfels. De stoffen waren inderdaad niet ons ding [te druk, te retro en trendy], maar de wolafdeling deed ons beiden watertanden. Ik zou uren kunnen slijten met kijken, voelen en kiezen. De sfeer was ook daar bijzonder aangenaam. Ondanks de muren vol kleurige wol was het er zeer rustgevend en de vriendelijke bediening maakte het helemaal af.
De keuze was moeilijk, zoveel sprekende kleuren, zoveel fijne materialen! Maar Geert wist me te overtuigen om een heleboel bobijnen van de récupwol van La Droguerie te kopen. Mooie, ietwat stoere wol met een spikkeltje in, ideaal voor mutsen, sjaals en truitjes voor de kinderen en bovendien zeer prijslijk. Deze 100% gerecycleerde wol wordt gemaakt van oude truien en heeft bijgevolg een eco-label. Ook bourette-chinée kwam in onze zak terecht, gerecupereerde wol met katoen, linnen en bourettezijde. De meeste wol kan via de website van julija’s ook online besteld worden, behalve die van la droguerie. Het was dus zeker een trip naar Antwerpen waard.
Voor mezelf kocht ik nog wat paarse alpaca en lichtpaarse mohair, ook van La Droguerie, om samen een fijn giletje mee te breien. De dure wol van Madelinetosh, blue sky alpacas en spud & chloë werd maar vanop afstand bekeken. Zot van wol betekent niet zot tout court. Aan de mooie merinowol van Malabrigo werd wel nog even getwijfeld, maar ik denk dat ik deze winter voorlopig verder kan.
Wie maalt er nu nog om lange, donkere avonden?