suikerwafeltjes @ WordPress

Vrijwilligerswerk, we doen het zo graag. Maar hoe komt het toch dat ik op een of ander manier altijd wel ergens in een bak-, kook-, of hapjesteam verzeild geraak? Zo ook bij de “porteurs”, de helpende handen van de circusplaneet. Voor hun eindspektakel, de show op het eind van het jaar, zijn ze op zoek naar een manier om een extra centje in de lade te krijgen. Omdat we nogal gebonden zijn aan een aantal regels zijn de opties beperkt. Niks op locatie klaarmaken, enkel ‘voorverpakt’. Pannenkoeken, Brusselse wafels, hot dogs, frietjes, pitta,… kunnen bijgevolg niet.

Na een korte brainstorm strandden we bij suikerwafeltjes. Op zoek dus naar een geschikt recept. Gisteren bracht google me onder meer bij Goed gebakken, Njam, en wat huisvlijt van verschillend allooi. De wafeltjes die Wim Ballieu speciaal voor zijn mama klaarmaakte zien er wel lekker uit. Die probeer ik zeker nog eens uit. Maar vandaag probeerde ik wafeltjes met een heel eenvoudig recept. Zonder gist, dus geen rijstijd. Gewoon de ingrediënten in de kom gooien en je kan bakken.

Dit haalde ik uit de koel- en voorraadkast

6 eitjes
400 g boter
150 g rietsuiker
150 g parelsuiker
500 g bloem + 1 zakje bakpoeder (of 500 g zelfrijzende bloem)
50 g vanillesuiker (recht uit de pot met uitgeschraapte vanillestokjes en rietsuiker)
een snuifje zout
de zaadjes uit 1 vanillestok

Zo eenvoudig is het

Smelt de boter in een steelpannetje. Scheid de eitjes. De dooiers mogen bij de gezeefde bloem, bakpoeder, suiker, vanillesuiker, vanille in de keukenrobot.
Laat dit zachtjes draaien en giet er dan de gesmolten boter bij. Klop ondertussen de eiwitten stijf met een snuifje zout. Smelt nog een klein beetje boter en gooi daar de parelsuiker in zodat ze een mooi boterjasje krijgen. Eens alles mooi gemengd, laat je de parelsuiker nog even meedraaien. Helemaal op het einde meng je er het eiwit onder. Nu ontstaat een zeer kleverig deeg.

Zet je wafelijzer op de hoogste stand. Invetten hoeft niet, de boter in het deeg zorgt ervoor dat ze niet blijven kleven. Voor onze test gebruikten we een afgestreken ijsschep als maat. Drop in het midden van elke kant een bolletje en sluit het ijzer. Halfweg omdraaien hoeft niet. Na een dikke twee minuten kan je al eens piepen. Hebben de wafeltjes een mooi kleurtje, haal ze er dan maar uit en leg ze op een rooster te koelen.

Nu alleen nog afblijven natuurlijk.