Category “keukenprobeersels”

Koekjes met choco

zaterdag, 2 maart, 2013

20130302_zand-chocokoekjes_014Een uitvlucht vinden om nog eens aan de slag te gaan met boter, bloem en eieren is niet zo moeilijk. Binnenkort is er het eindspektakel van de circusplaneet waar er een heus koekjeskraam zal opgesteld zijn. Volledig gevuld met door mama’s en papa’s zelfgebakken sneukelingen. Geen paniek, ook de suikerwafels blijven van de partij, maar die worden aan de man gebracht door een mobiele brigade met een heuse “bretellenbak”.

Omdat het de bedoeling is dat de koekjes kindvriendelijk zijn en in behoorlijke hoeveelheden kunnen gemaakt worden dacht ik aan een variant van de zandkoekjes. Tijd om nog eens een nieuw recept te testen denk ik dan.  Met choco scoor je altijd bij kinderen, zowel bij het maken als proeven, dus laten we dat eens proberen.

Wat roofde ik uit de koelkast en kelder

  • 500 g boter
  • 200 g (riet)suiker
  • 60 g zelfgemaakte vanillesuiker (stop gewoon de uitgeschreepte vanillestokken in een afgesloten bokaal suiker en schud die van tijd tot tijd eens goed op)
  • 4 eierdooiers
  • 520 g gezeefde bloem (gewone tarwebloem of patisseriebloem)
  • choco (naar believen)
  • een snuifje zout
  • zaadjes van 2 à 3 vanillestokken

Aan de slag

Snij de boter op kamertemperatuur in blokjes en laat die alvast wat romig kloppen in de kitchenaid. Weeg ondertussen de suikers af en giet die hier in een aantal keren bij. Schraap de zaadjes uit de vanillestokken en kieper die er ook bij. Scheid de eieren en voeg de dooiers één voor één toe aan het botermengsel. Eens alle dooiers zijn opgenomen zet je de machine even stil en voeg je de bloem toe. Ik meng die eerst heel even met de hand onder het deeg, zo voorkom je dat je binnen de kortste keren in een bloemnevel bent gehuld. Laat alles nu nog wat stevig doordraaien tot alles een homogeen mengsel is geworden.

Verdeel het deeg in 4 delen (van elk om en bij de 330 g) en wikkel ze in huishoudfolie en laat ze een uurtje rusten in de koelkast.

Rol het deeg uit tot een zo rechthoekig mogelijk stuk. Snij het wat bij en bestrijk het met de choco. Laat best een klein boordje aan de bovenste zijde van de lange kant. Rol het nu strak op en probeer de naad zo mooi mogelijk te laten sluiten. Wikkel opnieuw in huishoudfolie en leg de rollen nu even in de diepvries.

Na een uurtje kan je zeer makkelijk plakjes snijden van de worsten. Leg deze met enige afstand van elkaar op een bakplaat met siliconenmatje of op bakpapier en bak de koekjes 10 min in een voorverwarmde oven van 175°C.

Haal na het bakken de matjes zo snel mogelijk van de bakplaat, maar laat ze er wel nog een paar minuten op afkoelen voor je ze op de koelroosters legt. Net uit de oven zijn ze nog niet hard genoeg om ze zonder chocobronsels te verhuizen. Eens ze afgekoeld zijn kan je ze bewaren in een koekjestrommel. Maar eerst eens proeven natuurlijk.

20130302_zand-chocokoekjes_00120130302_zand-chocokoekjes_00420130302_zand-chocokoekjes_00620130302_zand-chocokoekjes_00720130302_zand-chocokoekjes_01720130302_zand-chocokoekjes_018

[ smaak: *** | presentatie: ***** | bakgemak: *** ]

suikerwafeltjes

donderdag, 24 januari, 2013

20130124_suikerwafeltjes_004Vrijwilligerswerk, we doen het zo graag. Maar hoe komt het toch dat ik op een of ander manier altijd wel ergens in een bak-, kook-, of hapjesteam verzeild geraak? Zo ook bij de “porteurs”, de helpende handen van de circusplaneet. Voor hun eindspektakel, de show op het eind van het jaar, zijn ze op zoek naar een manier om een extra centje in de lade te krijgen. Omdat we nogal gebonden zijn aan een aantal regels zijn de opties beperkt. Niks op locatie klaarmaken, enkel ‘voorverpakt’. Pannenkoeken, Brusselse wafels, hot dogs, frietjes, pitta,… kunnen bijgevolg niet.

Na een korte brainstorm strandden we bij suikerwafeltjes. Op zoek dus naar een geschikt recept. Gisteren bracht google me onder meer bij Goed gebakken, Njam, en wat huisvlijt van verschillend allooi. De wafeltjes die Wim Ballieu speciaal voor zijn mama klaarmaakte zien er wel lekker uit. Die probeer ik zeker nog eens uit. Maar vandaag probeerde ik wafeltjes met een heel eenvoudig recept. Zonder gist, dus geen rijstijd. Gewoon de ingrediënten in de kom gooien en je kan bakken.

Dit haalde ik uit de koel- en voorraadkast

  • 6 eitjes
  • 400 g boter
  • 150 g rietsuiker
  • 150 g parelsuiker
  • 500 g bloem + 1 zakje bakpoeder (of 500 g zelfrijzende bloem)
  • 50 g vanillesuiker (recht uit de pot met uitgeschraapte vanillestokjes en rietsuiker)
  • een snuifje zout
  • de zaadjes uit 1 vanillestok

Zo eenvoudig is het

Smelt de boter in een steelpannetje. Scheid de eitjes. De dooiers mogen bij de gezeefde bloem, bakpoeder, suiker, vanillesuiker, vanille in de keukenrobot.
Laat dit zachtjes draaien en giet er dan de gesmolten boter bij. Klop ondertussen de eiwitten stijf met een snuifje zout. Smelt nog een klein beetje boter en gooi daar de parelsuiker in zodat ze een mooi boterjasje krijgen. Eens alles mooi gemengd, laat je de parelsuiker nog even meedraaien. Helemaal op het einde meng je er het eiwit onder. Nu ontstaat een zeer kleverig deeg.

Zet je wafelijzer op de hoogste stand. Invetten hoeft niet, de boter in het deeg zorgt ervoor dat ze niet blijven kleven. Voor onze test gebruikten we een afgestreken ijsschep als maat. Drop in het midden van elke kant een bolletje en sluit het ijzer. Halfweg omdraaien hoeft niet. Na een dikke twee minuten kan je al eens piepen. Hebben de wafeltjes een mooi kleurtje, haal ze er dan maar uit en leg ze op een rooster te koelen.

Nu alleen nog afblijven natuurlijk.

20130124_suikerwafeltjes_00120130124_suikerwafeltjes_00220130124_suikerwafeltjes_00320130124_suikerwafeltjes_00520130124_suikerwafeltjes_00620130124_suikerwafeltjes_007

[ smaak: *** | presentatie: ** | bakgemak: ***** ]

lussekatter*

donderdag, 13 december, 2012

20121213_zweedse_saffraanbroodjes_001Op 13 december vieren de Zweden het Luciafeest, het lichtfeest waarmee de kerstperiode start. Een feestje meer of minder in deze koude, donkere dagen kan geen kwaad, naar mijn gevoel. Traditioneel worden er dan saffraanbroodjes of lussekatter gemaakt. Aangezien de Zweedse kaneelbroodjes en de Zweedse kerstcake hier ten huize steeds enthousiast onthaald worden, leek ook dit het proberen waard. Moeilijk is het in ieder geval niet.

Wat heb je nodig?
500 g bloem
8 g zout
6 g droge gist
1/2 tl saffraanpoeder
100 g zachte boter
60 g lichtbruine suiker
200 ml volle melk
50 ml lauw water
50 g rozijnen
1 ei (+ 1 ei om te bestrijken)

Hoe ga je tewerk?

Laat eerst de rozijnen zo’n half uurtje wellen in het lauwe water. Verwarm de melk een klein beetje en voeg de saffraanpoeder toe. Voeg hier zout, bloem [ik maakte een mengeling van tarwe- en roggebloem en speltmeel], ei, boter en suiker aan toe en als laatste de gist, die niet onmiddellijk in contact mag komen met het zout [ik ‘verstop’ mijn zout altijd onder mijn meel]. Alles goed mengen met de hand of de kitchen aid tot je een soepel deeg bekomt en op het eind de uitgelekte rozijnen erdoor mengen. Laat een uurtje rijzen.

Verwarm de oven voor op 200°C. Verdeel het deeg in een 16-tal stukken, rol er worstjes van en rol die op tot een S-vorm. Bestrijk met een losgeklopt ei en laat nog even opnieuw rijzen. Bak de broodjes zo’n 12-15 minuten.

Hier waren ze een groot succes, Geert moest zich haasten om er nog eentje op foto vast te leggen.

* letterlijk ‘licht katten’. Licht verwijst naar sint-Lucia, maar zij wordt ook vaak gelinkt aan de godin Freya, die een nauwe band had met katten, vandaar de vorm van het broodje waar je met wat fantasie een kattenstaart in ziet [al doet het ons meer denken aan de S op de mijter van de enige echte Sinterklaas].

Amandelbiscotti

dinsdag, 27 november, 2012

Mea culpa. Ondanks de belofte om weer wat meer te schrijven lijkt het toch niet zo te vlotten. Niet dat er niets meer te melden is of er niet meer gebakken zou worden. Verre van. Als Finn door heeft dat hij niet naar school moet en het dus weekend is zou hij me de oren van m’n hoofd zagen om te bakken. “Gaan we koekjes maken? Of cake, en taart? Ik zal helpen.” En als je dan even niet oplet is hij de kelder in om bloem, heeft hij de grote pot rietsuiker uit het rek en de boter uit de koelkast gehaald en liggen de eitjes al klaar om te krakken. “Je moet er ook nog zo’n stokje in doen, hé papa”, zegt hij dan wijzend op de vanillestokjes. ” Die ruiken lekker” weet hij al, “maar ik mag dat nog niet, want dat moet met een scherp mes en dan zo sjoef“.

20121125_amandelbiscotti_018De laatste tijd verschenen dus heel regelmatig koekjes, appel- en marmer-cake en ander lekkers op de tafel. Maar het was wel al een tijdje geleden dat ik nog eens een nieuw recept uitprobeerde.

Dit weekend nam ik dus het ‘500 koekjes-boek’ ter hand op zoek naar een leuk koekje. Marthe wou haar logo-juf bedanken, buurvrouw M. heeft haar enkel gebroken en J. kan je ook altijd blij maken met een doosje koekjes, ook al is ze zelf geen zoetebek.

M’n keuze viel dit keer op de amandelbiscotti. Eenvoudig en lekker.

Dit laat je voor je klaarleggen

    • 300 g patisseriebloem
    • 200 g (riet)suiker
    • 1 tl bakpoeder
    • 1/2 tl zout
    • 3 eitjes, gekrakt
    • de zaadjes uit een lekker dikke vanillestok
    • 80 g blanke amandelen
    • 30 g chocoladebrokjes

 

Moeilijk is het niet

Laat de oven voorverwarmen op 150°C. Zet alvast een bakplaat klaar met een bakpapiertje of bakmatje. Gooi alle droge ingrediënten in de mengkom van de keukenrobot en laat die even zachtjes draaien. Krak de eitjes, doe er de vanillezaadjes bij en klop alles mooi los in een kom. Giet dit mengsel voorzichtig bij de nog draaiende droge massa en zie hoe het deeg plots begint te pakken.  Doe er nu de amandelen en chocoladebrokjes bij en laat alles nog even draaien. Haal daarna het nog vrij kleverige deeg uit de mengkom en kneed nog even met wat extra bloem op het werkblad. Verdeel over 2 gelijke hoopjes en rol die tot mooie worstjes van om en bij de 25 cm lengte. Leg dit op de bakplaat en bak gedurende een kwartiertje.

Haal ze na 15 minuutjes uit de oven en versnij ze onmiddellijk in sneetjes van een goeie centimeter dik. Schik deze opnieuw op de bakplaat (plat wel te verstaan) en zet alles opnieuw voor 10 minuten in de oven. Nadien draai je de koekjes nog eens snel om op hun andere zijkant en na een laatste 10 minuten kan je ze op een rooster laten afkoelen.

Klaar.

20121125_amandelbiscotti_00220121125_amandelbiscotti_00420121125_amandelbiscotti_00620121125_amandelbiscotti_01020121125_amandelbiscotti_01520121125_amandelbiscotti_017

 
 
[ smaak: *** | presentatie: *** | bakgemak: **** ]

Pastel del nata

zaterdag, 6 oktober, 2012

Vandaag werd Cas 11 en morgen komen de opa’s en oma’s op de koffie. Tijd dus om nog eens de oven aan te zetten. Maar wat draaien we er ditmaal in?

Wellicht worden er al soezekes en taart meegebracht door de grootouders en ik heb nog een amandel-variant van de linzer koekjes die ik morgen kan afwerken. Op zoek dus naar een leuke aanvuller. Na wat analoog en digitaal geblader uitgekomen op de ‘pastel del nata’ van Wim Ballieu. Deze nieuwe kook-god lijkt wel alomtegenwoordig. Hij stootte Sofie Dumont van haar Goe-Gebakken-troon, heeft met z’n balls & glory winkels een heuse gehaktballenhype doen ontstaan. Tijd dus om eens te zien of zijn recepten wel het publiceren waard zijn.

Veel valt er nog niet te zien, op de Goe Gebakken pagina om de site van vier, zeven recepten ten tijde van deze post. Nieuwe heren nieuwe wetten, zo lijkt het wel, want van het vorige seizoen valt niks meer te bespeuren.  Maar zie, die Pastel del nata, dat zegt me wel iets.

20121006_pastel del nata_010Nodig [voor 12 gebakjes]

  • 2dl melk
  • 2dl room
  • 5 eierdooiers
  • 150 g suiker
  • 40 g maïszetmeel
  • 2 vellen bladerdeeg (samen ca. 500 g)
  • citroenzeste naar believen
  • beetje poedersuiker voor de afwerking
  •  

 

Hoe

Giet de melk en de room in een steelpannetje en breng ze naar het kookpunt. Scheid de eieren en laat de eierdooiers met de suiker opkloppen tot een luchtige, crèmekleurige massa. Doe het maïszetmeel er onder en laat nog even draaien. Giet de hete melk en room op het eiermengsel. Roer alles om en giet in de steelpan. Breng de crème al roerend aan de kook. Zodra ze begint in te dikken, is ze klaar en kan je ze in een kom overgieten om te laten afkoelen. Leg wel een stukje huishoudfolie op de crème om velvorming te voorkomen.

Verwarm de oven voor tot 220 °C.

Rol het bladerdeeg uit zodat je 2 vellen krijgt van om en bij de 50 bij 20 cm. Leg deze op elkaar en rol ze losjes op. Snijd van die rol schijven van ongeveer 2 centimeter dik. Druk elke schijf plat tot een taartbodempje. Vet het muffinbakblik in en leg er de taartbodempjes in. Prik in elk bodempje een paar keer met een vork.

Haal de crème uit de koelkast, rasp er de citroenzeste in en klop het geheel nog eens goed door voordat je het in een spuitzak met gladde spuitmond schept. Verdeel de banketbakkersroom over de taartbodempjes.

Bak de taartjes in ongeveer 20 minuten goudgeel. Laat ze daarna afkoelen op een rekje.

Voor je ze op tafel zet strooi je er nog wat poedersuiker overheen en voilà, het gebakje is klaar.

20121006_pastel del nata_00120121006_pastel del nata_00420121006_pastel del nata_00620121006_pastel del nata_00820121006_pastel del nata_01320121006_pastel del nata_016

 
 
 
[ smaak: ***** | presentatie: *** | bakgemak: *** ]

tips van de molenaar

zaterdag, 29 september, 2012

Niet alleen het bloggen lag een tijdje stil, ook het broodbakken schoot er vaak bij in, zeker in de vakantie. De drukte van vier kinderen, allerlei leuke activiteiten en een andere ritme zorgden ervoor dat het brood op tafel gewoon van de bakker kwam. Bovendien wordt er in de vakantie minder brood gegeten. Zelf ben ik geen grote ‘broterameter’, zoals Finn zo mooi zegt, nooit geweest. Ik was het kind dat zeurde om de restjes van het middageten om op die manier de gewone boterham te kunnen overslaan. En er zijn er hier ten huize die dat overgeërfd hebben.

20120909_bloem_013Maar nu ze allemaal terug op de schoolbanken zitten en ik hen de verschrikking van de schoolmaaltijden wil besparen, heb ik zo ongeveer een brood per dag nodig. Op 3 september startte ik dus met goede voornemens en werd er brood gebakken. Volkorenbrood natuurlijk, maar ik was niet honderd procent tevreden met het resultaat. Het was nogal stevig, nogal compact en dus ook moeilijk fijn te snijden . En ik was niet de enige met bedenkingen: zelfgebakken brood, tot daar aan toe vindt Marthe, maar dikgesneden zelfgebakken brood, terwijl ze naast haar in de refter dun wit brood met choco eten, da’s erover. Dus doe ik mijn best om dat probleem op te lossen, zonder evenwel toe te geven aan wit brood [een lege doos, koolhydraten zonder enige voedingswaarde] of choco [voor in het weekend of af en toe in de vakantie].

Toen ik gisteren meel haalde bij de molen in Schelderode legde ik mijn probleem voor aan de molenaar/bakker, een ietwat norse man die, zo blijkt,  openbloeit als je interesse toont en de juiste vragen stelt. Om hem wat beter te typeren kan ik misschien vertellen wat hij op een A4’tje onder zijn prijslijst gehangen had.

Er stond: tips voor een gezonde voeding:
– zo weinig mogelijk dierlijke eiwitten
– zo veel mogelijk onverzadigde vetten
– zo weinig mogelijk suiker
– zo veel mogelijk VOLKOREN producten gebruiken

Een man naar mijn hart dus. En ook voor mijn broodprobleem had hij de oplossing. Volkorenbrood maken is helemaal niet moeilijk, zo stelde hij, en hij begon omstandig de Poolish-methode uit te leggen. Heel gemakkelijk, maar niet de meest courante manier van broodbakken.

Natuurlijk ging ik ’s avonds al aan de slag om het uit te proberen en maakte ik een voordeeg. 1 kg volkorenmeel, 1 liter water en 3 (tot maximum 5) gram verse gist, meer heb je niet nodig voor dat voordeeg. Alles goed mengen in een kom en die in een plastic zak 3 tot 16 uur laten rusten op kamertemperatuur. De volgende dag verdeel je dat voordeeg in 3, je voegt zout en bloem toe tot je een consistent, maar nog enigszins plakkerig deeg krijgt, je bolt het op, doet het in de vorm en opnieuw in de plastic zak tot het in volume verdubbeld is. Nooit in de buurt van een warmtebron laten rijzen, kwaliteit vraagt tijd, aldus de molenaar. Een andere verrassende uitspraak was dat je niet lang mag kneden, maximum vijf minuten, door te lang te kneden krijg je taai brood. Ja, het was een leerzame uitstap naar de molen. Wanneer het brood genoeg gerezen is bak je het drie kwartier in een oven van 220°C.

Dat was dus de theorie. De praktijk draaide enigszins anders uit: het brood bleef kleverig en rees niet omhoog, maar vloeide uit, een platte koek dus. Ook een tweede en derde poging resulteerde niet in aanvaardbaar brood. De volgende keer toch eens vragen aan de molenaar wat er fout kan gelopen zijn.

20120929_speltbrood_thuis_005Maar ik bleef uiteraard niet bij de pakken zitten en las ergens op een blog over een fantastisch recept voor speltbrood.  klikkerdeklik en daar stond het recept dat ik de volgende dag zou uitproberen. En inderdaad, deze keer kreeg ik mooie, grote, smaakvolle broden. Voor de nieuwsgierigen en de hobbybakkers onder julllie, het recept:

Maak een voordeeg van 50 g speltbloem, 50 g lauw water en 6 g droge gist (of 15 g verse). Laat dit drie kwartier rusten.

20120929_speltbrood_thuis_013Meng 10 g zout, 250 g speltbloem, 200 g speltmeel, 1 lepel honing en 250 g lauw water met dit voordeeg en kneed tot je een elastisch deeg krijgt. Voeg naar believen noten toe en laat rijzen tot het in volume verdubbeld is. Sla het brood plat, bol het opnieuw op en leg op een bakplaat. Laat opnieuw rusten en rijzen. Na 45 minuten op 200°C krijg je heerlijk brood, dat gemakkelijk fijn te snijden is.

Misschien nog ter verduidelijking: bloem is gezeefd meel en is dus wit, meel is volkoren. Eigenwijs als ik soms ben verwisselde ik de hoeveelheid en aangezien ze heel makkelijk rezen zal ik de volgende keren de hoeveelheid meel verhogen.

Smakelijk!

wildseizoen

zaterdag, 12 mei, 2012

De lente is het wildseizoen bij uitstek voor vegetariërs, zo stond op onze affiche te lezen. Ons dat is EVA Oosterzele, een vrij onlangs opgerichte lokale afdeling van EVA, dat vooral bekend is van de donderdag veggiedagcampagne. De affiche kondigde onze eerste activiteit aan, een kookworkshop met brandnetels en andere wilde planten uit de tuin, in samenwerking met Natuurpunt Oosterzele. Tot onze grote verbazing haalden we Het Nieuwsblad, dus de verwachtingen waren hooggespannen zaterdag. Maar een goede organisatie is het halve werk en dus verliep alles op wieltjes, al was het even spannend toen onze chef van dienst onverwachts nog een doktersafspraak had op het aanvangsuur. Net op tijd kwam ze terug binnenwaaien en kon het kokkerelen van start gaan.

Na twee workshops weten alle deelnemers het onkruid in hun tuin voortaan naar waarde te schatten. En wij? Wij hebben veel leuke mensen ontmoet, enthousiaste reacties gekregen, ideetjes voor nieuwe activiteiten gesprokkeld en vooral héél lekker gegeten. Chef G. heeft aan enkele eenvoudige recepten een persoonlijke touch gegeven die bij iedereen in de smaak viel. We konden genieten van een wilde soep, kruidenpannenkoekjes, een brandnetelsmoothie en brandnetelspinazietaart met kruiden. De tempura van brandnetel was voor mij de grootste verrassing en dus wil ik jullie het recept hiervan niet onthouden.

tempura van brandnetel

20120428_eva-oosterzele_workshop_112

ingrediënten

  • een 30-tal brandnetelbladeren
  • 125 g bloem
  • 1/4 l blond bier
  • 1 eigeel
  • snuifje zout
  • snuifje nootmuskaat
  • mespuntje sambal
  • 1 theelepel olie
  • 1 opgeklopt eiwit
  • arachideolie  om in te bakken in een diepe wok

zo maak je het

Meng het bier met eigeel, bloem, zout en nootmuskaat in een kom. Maak er een dik deeg van en voeg nadien de olie toe. Schep er dan voorzichtig het eiwit onder. Sleep de bladeren één voor één door het deeg (zorg dat er maar een dun laagje deeg op de bladeren zit) en bak ze in hete olie (of frituurvet).

Lekker als borrelhapje of als versiering bij de soep.

20120428_eva-oosterzele_workshop_02320120428_eva-oosterzele_workshop_03220120428_eva-oosterzele_workshop_03720120428_eva-oosterzele_workshop_04720120428_eva-oosterzele_workshop_10020120428_eva-oosterzele_workshop_130

dagen zonder suiker

donderdag, 15 maart, 2012

Toevallig zag ik via de redactie ‘Het nieuwe zoet‘, een Panorama-reportage die onlangs de persprijs voor duurzame ontwikkeling toegekend kreeg. Het gaat niet alleen over Stevia, maar ook over wat suiker met een mens doet en waarom het in zoveel producten zit. Nepsuiker is omstreden en vaak nog slechter voor de gezondheid, dus dat kan bezwaarlijk een goed alternatief genoemd worden. Er werd dan ook geopperd dat we misschien moeten proberen gewoon veel minder suiker te eten. Als je hoort dat we gemiddeld 40 kilo per jaar per persoon eten, dat zijn toch hallucinante cijfers!

20120311_enamebos_022Een doorsnee Vlaams gezin en Koen Fillet mochten proefkonijn spelen en drie weken zonder suiker door het leven te stappen. Moeilijk, uiteraard, maar blijkbaar vooral in het begin. Koen vertelde dat hij na afloop een stukje marsepein at en het eigenlijk ondraaglijk zoet vond. Om maar te zeggen dat je smaakpatroon snel kan veranderen.

Naar analogie met ‘dagen zonder vlees’ zijn Steven Vromman, de lowimpactman, en enkele anderen gestart met ‘dagen zonder suiker‘. Ze nemen zich voor de hele vastenperiode [nee, van die katholieke opvoeding geraak je nooit meer af] geen suiker te eten en dus ook geen producten waar suiker in verwerkt zit. Bewonderenswaardig vind ik dit en ik vroeg me af of ik het ook zou kunnen, zo een tijdje zonder suiker. Ik nam me dan ook voor te starten met een ‘week zonder suiker’, als proef, om te zien of ik het kan.

20120311_enamebos_016Toen ik bij het avondeten mijn plannen op tafel gooide was ik verrast door de reacties. Ik had rollende ogen verwacht bij Geert en commentaar in de zin van ‘welk boek heb je nu weer gelezen?’, maar tot mijn verbazing zei hij dat hij meedeed. En ook de kinderen wilden het wel eens proberen, al vinden we een suikerarme week voor hen al een mooie prestatie. Lena is zeer plichtsbewust, dus moeten we er wat op toezien dat ze het niet al te serieus neemt, we willen immers niet dat ze zich schuldig voelt als ze een koek eet.

En nu zijn we ruim een week verder en vullen we ons bij ‘goestingskes’ nog steeds met fruit, rijstwafels, volkoren crackers, noten en rozijnen. Vaak eet je iets zoets op automatische piloot en het vraagt even tijd om daarvan af te geraken. De eerste dagen waren de moeilijkste: lichte hoofdpijn, honger en een beetje flauwtjes, maar na drie dagen was ook dat voorbij en voelt het gewoon goed. Het gewichtsverlies is mooi meegenomen, de diepere nachtrust ook,  maar wat me het meest opvalt en verwondert is dat ik rustiger en geduldiger ben. Meer motivatie om het nog wat langer vol te houden heeft een mens niet nodig, toch?

galette van appel

zaterdag, 28 januari, 2012

20120128_galette_van_appel_010

Op zoek naar een eenvoudig dessert kwam ik op een recept voor een galette van appel.

Omdat het de laatste dagen toch meer herfst dan winter lijkt vond ik het nog wel passen ook.

 Dit zijn de ingrediënten

  • 135 g gezeefde bloem
  • 1 halve eetlepel suiker
  • snuifje zout
  • 85 g boter, op koelkasttemperatuur en in blokjes gesneden
  • 2 appels in schijfjes gesneden
  • 50 g suiker
  • 30 g gesmolten boter
  • snuifje kaneel
  • water

Zo maak je de galette

Eerst maken we het deeg, want dat moet een tijdje in de koelkast rusten.

Meng daarvoor de bloem, suiker, zout en boter in de keukenrobot. Voeg beetje bij beetje wat koud water toe tot je ziet dat het deeg ‘pakt’.
Haal het uit de mengkom en kneed nog even na. Draai het in een stuk huishoudfolie en leg het een half uurtje in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 200°C . Snij de appels in mooie fijne plakjes. Leg ze in een kom, strooi er suiker en kaneel over en overgiet met de gesmolten boter.
Schud ze zachtjes op zodat de suiker, kaneel en boter mooi over de schijfjes verdeeld geraken.

Haal het deeg uit de koelkast en rol het uit tot je een cirkel hebt van om en bij de 30 à 35 cm. Schik de eerste rij appelschijfjes dakpansgewijs op ongeveer 5 cm van de rand. Werk mooi naar binnen toe. Plooi de zijkantjes over de appels. Strooi nog een beetje verkruimelde parelsuiker over de rand en zet in de oven.

Bak de taart gedurende 40 à 45 minuten, ze om de 10 minuutjes een kwartslag draaiend.

Ze wordt vanavond geserveerd met een bolletje vanille-ijs en ik ben er zeker van dat het zal smaken!

20120128_galette_van_appel_00120120128_galette_van_appel_00320120128_galette_van_appel_00520120128_galette_van_appel_00820120128_galette_van_appel_01020120128_galette_van_appel_013

 

[ smaak: ***** | presentatie: **** | bakgemak: **** ]

nieuw speelgoed

zondag, 8 januari, 2012

Een nieuw jaar vraagt om goede voornemens, naar het schijnt. Maar het enige concrete voornemen dat hier genomen werd is voortaan zelf yoghurt maken. Heel basic en wellicht een langer leven beschoren dan de meeste voornemens die soms zelfs de maand januari niet overleven.

20120102_yoghurt_003Sinds vorig jaar zocht ik naar een mooi, niet al te groot, tweedehands yoghurtmachientje en eind december bracht de postbode een heerlijk ouderwetse doos. De foto’s op die doos zouden niet misstaan in mijn moeders gedateerde versie van het kookboek van ‘den boerinnekesbond’. Op rommelmarkten vind je die zeker nog terug. En ja, ook het toestel is echt seventies, maar toch ongebruikt. Zonde eigenlijk, zo’n schoon en handig ding.

Maar hier zal het niet in de kast of op zolder staan verstoffen. De volle en halfvolle yoghurt is al unaniem goedgekeurd, binnenkort probeer ik eens frivolere soorten met vanille, chocolade of diksap. Voortaan begint Finn de dag niet met een beker melk, maar met een potje yoghurt. Geef hem eens ongelijk?